flagu
Esperanto
Verb
flagu
- imperative of flagi
Livvi
Etymology
Borrowed from Russian флаг (flag), from Dutch vlag.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈflɑɡu/
- Hyphenation: fla‧gu
- Rhymes: -ɑɡu
Noun
flagu
Declension
| Declension of flagu (Type 3/jalgu, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | flagu | flagat |
| genitive | flagan | flagoin |
| partitive | flagua | flagoi |
| illative | flagah | flagoih |
| inessive | flagas | flagois |
| elative | flagaspäi | flagoispäi |
| allative | flagale | flagoile |
| adessive | flagal | flagoil |
| ablative | flagalpäi | flagoilpäi |
| translative | flagakse | flagoikse |
| essive | flagannu | flagoinnu |
| abessive | flagattah | flagoittah |
| comitative | flaganke | flagoinke |
| instructive | flagoin | |
| prolative | flagači | |
References
- Tatjana Boiko (2019) Suuri Karjal-Venʹalaine Sanakniigu (livvin murreh) [The Big Karelian-Russian dictionary (Livvi dialect)], 2nd edition, →ISBN, page 45
Norwegian Nynorsk
Noun
flagu f (definite singular flago, indefinite plural flagur, definite plural flagune)
- (pre-1917) alternative form of flage