flammiger
Latin
Etymology
flamma (“flame”) + -ger (“bearing”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈfɫam.mɪ.ɡɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈflam.mi.d͡ʒer]
Adjective
flammiger (feminine flammigera, neuter flammigerum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)
Declension
First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | flammiger | flammigera | flammigerum | flammigerī | flammigerae | flammigera | |
| genitive | flammigerī | flammigerae | flammigerī | flammigerōrum | flammigerārum | flammigerōrum | |
| dative | flammigerō | flammigerae | flammigerō | flammigerīs | |||
| accusative | flammigerum | flammigeram | flammigerum | flammigerōs | flammigerās | flammigera | |
| ablative | flammigerō | flammigerā | flammigerō | flammigerīs | |||
| vocative | flammiger | flammigera | flammigerum | flammigerī | flammigerae | flammigera | |
References
- “flammiger”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- flammiger in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.