fluctisonus
Latin
Etymology
From flūctus (“wave”) + sonus (“sound”) + -us.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [fɫuːkˈtɪ.sɔ.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [flukˈt̪iː.s̬o.nus]
Adjective
flūctisonus (feminine flūctisona, neuter flūctisonum); first/second-declension adjective
- wave-resounding, roaring with waves
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | flūctisonus | flūctisona | flūctisonum | flūctisonī | flūctisonae | flūctisona | |
| genitive | flūctisonī | flūctisonae | flūctisonī | flūctisonōrum | flūctisonārum | flūctisonōrum | |
| dative | flūctisonō | flūctisonae | flūctisonō | flūctisonīs | |||
| accusative | flūctisonum | flūctisonam | flūctisonum | flūctisonōs | flūctisonās | flūctisona | |
| ablative | flūctisonō | flūctisonā | flūctisonō | flūctisonīs | |||
| vocative | flūctisone | flūctisona | flūctisonum | flūctisonī | flūctisonae | flūctisona | |
References
- “fluctisonus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fluctisonus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.