fluitans
Latin
Etymology
Present participle of fluitō.
Participle
fluitāns (genitive fluitantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | fluitāns | fluitantēs | fluitantia | ||
| genitive | fluitantis | fluitantium | |||
| dative | fluitantī | fluitantibus | |||
| accusative | fluitantem | fluitāns | fluitantēs fluitantīs |
fluitantia | |
| ablative | fluitante fluitantī1 |
fluitantibus | |||
| vocative | fluitāns | fluitantēs | fluitantia | ||
1When used purely as an adjective.