focarius
Latin
Etymology
Found in Late Latin. From focus + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [fɔˈkaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [foˈkaː.ri.us]
Noun
focārius m (genitive focāriī or focārī); second declension
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | focārius | focāriī |
| genitive | focāriī focārī1 |
focāriōrum |
| dative | focāriō | focāriīs |
| accusative | focārium | focāriōs |
| ablative | focāriō | focāriīs |
| vocative | focārie | focāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Derived terms
Descendants
- Portuguese: fogueiro
- Spanish: foguero
Adjective
focārius (feminine focāria, neuter focārium); first/second-declension adjective
- that which concerns the hearth
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | focārius | focāria | focārium | focāriī | focāriae | focāria | |
| genitive | focāriī | focāriae | focāriī | focāriōrum | focāriārum | focāriōrum | |
| dative | focāriō | focāriae | focāriō | focāriīs | |||
| accusative | focārium | focāriam | focārium | focāriōs | focāriās | focāria | |
| ablative | focāriō | focāriā | focāriō | focāriīs | |||
| vocative | focārie | focāria | focārium | focāriī | focāriae | focāria | |
Descendants
References
- “focarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "focarius", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- focarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.