focken
Luxembourgish
Verb
focken (third-person singular present fockt, past participle gefockt, auxiliary verb hunn)
Conjugation
| infinitive | focken | |
|---|---|---|
| participle | gefockt | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | focken | — |
| 2nd singular | focks | fock |
| 3rd singular | fockt | — |
| 1st plural | focken | — |
| 2nd plural | fockt | fockt |
| 3rd plural | focken | — |
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.