fonemsplittring
Swedish
Etymology
From fonem + splittring.
Noun
fonemsplittring c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | fonemsplittring | fonemsplittrings |
| definite | fonemsplittringen | fonemsplittringens | |
| plural | indefinite | fonemsplittringar | fonemsplittringars |
| definite | fonemsplittringarna | fonemsplittringarnas |