fontinalis
See also: Fontinalis
Latin
Alternative forms
- fontānālis
Etymology
fontāna (“spring, fountain”) + -ālis
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [fɔn.tɪˈnaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [fon̪.t̪iˈnaː.lis]
Adjective
fontinālis (neuter fontināle); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | fontinālis | fontināle | fontinālēs | fontinālia | |
| genitive | fontinālis | fontinālium | |||
| dative | fontinālī | fontinālibus | |||
| accusative | fontinālem | fontināle | fontinālēs fontinālīs |
fontinālia | |
| ablative | fontinālī | fontinālibus | |||
| vocative | fontinālis | fontināle | fontinālēs | fontinālia | |
Further reading
- “fontinalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fontinalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “fontinalis”, in William Smith, editor (1848), A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London: John Murray