formái
See also: formai
Asturian
Verb
formái
- second-person plural imperative of formar
Hungarian
Etymology
forma + -i (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈformaːji]
- Hyphenation: for‧mái
Noun
formái
- third-person singular multiple-possession possessive of forma
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | formái |
| accusative | — | formáit |
| dative | — | formáinak |
| instrumental | — | formáival |
| causal-final | — | formáiért |
| translative | — | formáivá |
| terminative | — | formáiig |
| essive-formal | — | formáiként |
| essive-modal | — | formáiul |
| inessive | — | formáiban |
| superessive | — | formáin |
| adessive | — | formáinál |
| illative | — | formáiba |
| sublative | — | formáira |
| allative | — | formáihoz |
| elative | — | formáiból |
| delative | — | formáiról |
| ablative | — | formáitól |
| non-attributive possessive – singular |
— | formáié |
| non-attributive possessive – plural |
— | formáiéi |