formatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of fōrmō.
Participle
fōrmātus (feminine fōrmāta, neuter fōrmātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | fōrmātus | fōrmāta | fōrmātum | fōrmātī | fōrmātae | fōrmāta | |
| genitive | fōrmātī | fōrmātae | fōrmātī | fōrmātōrum | fōrmātārum | fōrmātōrum | |
| dative | fōrmātō | fōrmātae | fōrmātō | fōrmātīs | |||
| accusative | fōrmātum | fōrmātam | fōrmātum | fōrmātōs | fōrmātās | fōrmāta | |
| ablative | fōrmātō | fōrmātā | fōrmātō | fōrmātīs | |||
| vocative | fōrmāte | fōrmāta | fōrmātum | fōrmātī | fōrmātae | fōrmāta | |
References
- "formatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)