formidatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of formīdō
Participle
formīdātus (feminine formīdāta, neuter formīdātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | formīdātus | formīdāta | formīdātum | formīdātī | formīdātae | formīdāta | |
| genitive | formīdātī | formīdātae | formīdātī | formīdātōrum | formīdātārum | formīdātōrum | |
| dative | formīdātō | formīdātae | formīdātō | formīdātīs | |||
| accusative | formīdātum | formīdātam | formīdātum | formīdātōs | formīdātās | formīdāta | |
| ablative | formīdātō | formīdātā | formīdātō | formīdātīs | |||
| vocative | formīdāte | formīdāta | formīdātum | formīdātī | formīdātae | formīdāta | |