forsikring
Danish
Etymology
forsikre (“to insure; to assure”) + -ing (“-ing”)
Noun
forsikring c (singular definite forsikringen, plural indefinite forsikringer)
Declension
| common gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | forsikring | forsikringen | forsikringer | forsikringerne |
| genitive | forsikrings | forsikringens | forsikringers | forsikringernes |
Derived terms
- ansvarsforsikring
- arbejdsløshedsforsikring
- arbejdsskadeforsikring
- bilforsikring
- brandforsikring
- ejendomsforsikring
- familieforsikring
- forsikringsaftale
- forsikringsbetingelse
- forsikringsbranche
- forsikringsdækning
- forsikringsforhold
- forsikringsmand
- forsikringsmæssig
- forsikringsordning
- forsikringspolice
- forsikringspræmie
- forsikringsvirksomhed
- genforsikring
- husforsikring
- indboforsikring
- livsforsikring
- rejseforsikring
- ulykkesforsikring
References
Norwegian Bokmål
Etymology
Noun
forsikring f or m (definite singular forsikringa or forsikringen, indefinite plural forsikringer, definite plural forsikringene)
Derived terms
References
- “forsikring” in The Bokmål Dictionary.
Norwegian Nynorsk
Etymology
Noun
forsikring f (definite singular forsikringa, indefinite plural forsikringar, definite plural forsikringane)
Synonyms
- trygding
Derived terms
References
- “forsikring” in The Nynorsk Dictionary.