forsprakki
Icelandic
Etymology
From for- + sprakki.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɔr̥.sprahcɪ/
Noun
forsprakki m (genitive singular forsprakka, nominative plural forsprakkar)
- instigator, agitator (a person who intentionally starts starts trouble)
- Synonym: upphafsmaður
- ringleader, leader
- Synonym: leiðtogi
- Ekki tókst að hafa uppi á forsprakka óeirðaseggjanna.
- The hooligans' ringleader was not found.
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | forsprakki | forsprakkinn | forsprakkar | forsprakkarnir |
| accusative | forsprakka | forsprakkann | forsprakka | forsprakkana |
| dative | forsprakka | forsprakkanum | forsprökkum | forsprökkunum |
| genitive | forsprakka | forsprakkans | forsprakka | forsprakkanna |
Derived terms
- aðalforsprakki
- höfuðforsprakki