fortplanta
Swedish
Etymology
fort- + planta. Compare German fortpflanzen.
Verb
fortplanta (present fortplantar, preterite fortplantade, supine fortplantat, imperative fortplanta)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | fortplanta | fortplantas | ||
| supine | fortplantat | fortplantats | ||
| imperative | fortplanta | — | ||
| imper. plural1 | fortplanten | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | fortplantar | fortplantade | fortplantas | fortplantades |
| ind. plural1 | fortplanta | fortplantade | fortplantas | fortplantades |
| subjunctive2 | fortplante | fortplantade | fortplantes | fortplantades |
| present participle | fortplantande | |||
| past participle | fortplantad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.