Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfou̯knou̯t]
- Hyphenation: fouk‧nout
Verb
fouknout pf (imperfective foukat)
- to blow
Conjugation
Conjugation of fouknout
| infinitive
|
fouknout, fouknouti
|
active adjective
|
fouknuvší
|
| verbal noun
|
—
|
passive adjective
|
—
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
fouknu |
foukneme |
— |
fouknime
|
| 2nd person
|
foukneš |
fouknete |
foukni |
fouknite
|
| 3rd person
|
foukne |
fouknou |
— |
—
|
The verb fouknout does not have present tense and the present forms are used to express future only.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
foukl |
foukli |
fouknut |
fouknuti
|
| masculine inanimate
|
foukly |
fouknuty
|
| feminine
|
foukla |
fouknuta
|
| neuter
|
fouklo |
foukla |
fouknuto |
fouknuta
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
— |
fouknuv
|
| feminine + neuter singular
|
— |
fouknuvši
|
| plural
|
— |
fouknuvše
|
|
Further reading