frambringa
Swedish
Etymology
fram + bringa. Compare German hervorbringen, Dutch voortbrengen, English bring forth. Attested since 1674.
Verb
frambringa (present frambringar, preterite frambringade, supine frambringat, imperative frambringa)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | frambringa | frambringas | ||
| supine | frambringat | frambringats | ||
| imperative | frambringa | — | ||
| imper. plural1 | frambringen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | frambringar | frambringade | frambringas | frambringades |
| ind. plural1 | frambringa | frambringade | frambringas | frambringades |
| subjunctive2 | frambringe | frambringade | frambringes | frambringades |
| present participle | frambringande | |||
| past participle | frambringad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | frambringa | frambringas | ||
| supine | frambragt | frambragts | ||
| imperative | frambringa | — | ||
| imper. plural1 | frambringen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | frambringar | frambragte | frambringas | frambragtes |
| ind. plural1 | frambringa | frambragte | frambringas | frambragtes |
| subjunctive2 | frambringe | frambragte | frambringes | frambragtes |
| present participle | frambringande | |||
| past participle | frambragd | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.