frictio
Latin
Etymology
Noun
frictiō f (genitive frictiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | frictiō | frictiōnēs |
| genitive | frictiōnis | frictiōnum |
| dative | frictiōnī | frictiōnibus |
| accusative | frictiōnem | frictiōnēs |
| ablative | frictiōne | frictiōnibus |
| vocative | frictiō | frictiōnēs |
Descendants
- → Catalan: fricció
- → English: friction
- → French: friction
- → Galician: fricción
- → German: Friktion
- → Italian: frizione
- → Maltese: frizzjoni
- → Norwegian: friksjon
- → Occitan: friccion
- → Portuguese: fricção
- → Romanian: fricțiune
- → Russian: фрикция (frikcija)
- → Serbo-Croatian: фрикција, frikcija
- → Sicilian: frizziuni
- → Spanish: fricción
- → Swedish: friktion
References
- “frictio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- frictio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.