fridil
Old High German
Etymology
From Proto-West Germanic *friþil, from Proto-Germanic *friþilaz.
Noun
fridil m
Declension
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | fridil | fridilā, fridila |
| accusative | fridil | fridilā, fridila |
| genitive | fridiles | fridilo |
| dative | fridile | fridilum |
| instrumental | fridilu | — |
Derived terms
Descendants
References
- Köbler, Gerhard, Althochdeutsches Wörterbuch, (6. Auflage) 2014