frigiva
Swedish
Verb
frigiva (present frigiver, preterite frigav, supine frigivit, imperative frigiv)
- dated form of frige
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | frigiva | frigivas | ||
| supine | frigivit | frigivits | ||
| imperative | frigiv | — | ||
| imper. plural1 | frigiven | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | frigiver | frigav | frigivs, frigives | frigavs |
| ind. plural1 | frigiva | frigåvo | frigivas | frigåvos |
| subjunctive2 | frigive | frigåve | frigives | frigåves |
| present participle | frigivande | |||
| past participle | frigiven | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.