fultumend
Old English
Etymology
fultum (“help, assistance”) + -end
Pronunciation
- IPA(key): /ˈful.tu.mend/, [ˈfuɫ.tu.mend]
Noun
fultumend m
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “fultumend”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.