functurus
Latin
Etymology
Future active participle of fungor
Participle
fūnctūrus (feminine fūnctūra, neuter fūnctūrum); first/second-declension participle
- about to perform
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | fūnctūrus | fūnctūra | fūnctūrum | fūnctūrī | fūnctūrae | fūnctūra | |
| genitive | fūnctūrī | fūnctūrae | fūnctūrī | fūnctūrōrum | fūnctūrārum | fūnctūrōrum | |
| dative | fūnctūrō | fūnctūrae | fūnctūrō | fūnctūrīs | |||
| accusative | fūnctūrum | fūnctūram | fūnctūrum | fūnctūrōs | fūnctūrās | fūnctūra | |
| ablative | fūnctūrō | fūnctūrā | fūnctūrō | fūnctūrīs | |||
| vocative | fūnctūre | fūnctūra | fūnctūrum | fūnctūrī | fūnctūrae | fūnctūra | |