fusiformis
Latin
Etymology
From fusus (“spindle”).
Adjective
fūsifōrmis (neuter fūsifōrme); third-declension two-termination adjective
- A specific epithet for various plants; having the form of a spindle.
Usage notes
- Used exclusively as a taxonomic epithet and thus normally in the nominative singular; other inflections may be theoretical or rarely found.
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | fūsifōrmis | fūsifōrme | fūsifōrmēs | fūsifōrmia | |
| genitive | fūsifōrmis | fūsifōrmium | |||
| dative | fūsifōrmī | fūsifōrmibus | |||
| accusative | fūsifōrmem | fūsifōrme | fūsifōrmēs fūsifōrmīs |
fūsifōrmia | |
| ablative | fūsifōrmī | fūsifōrmibus | |||
| vocative | fūsifōrmis | fūsifōrme | fūsifōrmēs | fūsifōrmia | |
Derived terms
- Anthoceros fusiformis
- Campylaspis fusiformis
- Canarium fusiformis
- Carystoterpa fusiformis
- Eucalyptus fusiformis
- Haplochromis fusiformis
- Heterosentis fusiformis
- Janirella fusiformis
- Lampea fusiformis
- Lipocrea fusiformis
- Owenia fusiformis
- Puccinia fusiformis
- Quercus fusiformis
- Sagiolechia fusiformis