Turkish
Etymology
From göt (“arse, ass”) + veren (“the one that gives”), literally “one who gives ass” (in reference to passive homosexuality). Cognate with Azerbaijani götvərən.
Pronunciation
Noun
götveren (definite accusative götvereni, plural götverenler)
- (slang, vulgar) queer, fag, faggot
Şu götverenin sikilmesi gerekiyor.- That faggot needs to be fucked.
Declension
Declension of götveren
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
götverenim
|
götverenlerim
|
| 2nd singular
|
götverenin
|
götverenlerin
|
| 3rd singular
|
götvereni
|
götverenleri
|
| 1st plural
|
götverenimiz
|
götverenlerimiz
|
| 2nd plural
|
götvereniniz
|
götverenleriniz
|
| 3rd plural
|
götverenleri
|
götverenleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
götverenimi
|
götverenlerimi
|
| 2nd singular
|
götverenini
|
götverenlerini
|
| 3rd singular
|
götverenini
|
götverenlerini
|
| 1st plural
|
götverenimizi
|
götverenlerimizi
|
| 2nd plural
|
götvereninizi
|
götverenlerinizi
|
| 3rd plural
|
götverenlerini
|
götverenlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
götverenime
|
götverenlerime
|
| 2nd singular
|
götverenine
|
götverenlerine
|
| 3rd singular
|
götverenine
|
götverenlerine
|
| 1st plural
|
götverenimize
|
götverenlerimize
|
| 2nd plural
|
götvereninize
|
götverenlerinize
|
| 3rd plural
|
götverenlerine
|
götverenlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
götverenimde
|
götverenlerimde
|
| 2nd singular
|
götvereninde
|
götverenlerinde
|
| 3rd singular
|
götvereninde
|
götverenlerinde
|
| 1st plural
|
götverenimizde
|
götverenlerimizde
|
| 2nd plural
|
götvereninizde
|
götverenlerinizde
|
| 3rd plural
|
götverenlerinde
|
götverenlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
götverenimden
|
götverenlerimden
|
| 2nd singular
|
götvereninden
|
götverenlerinden
|
| 3rd singular
|
götvereninden
|
götverenlerinden
|
| 1st plural
|
götverenimizden
|
götverenlerimizden
|
| 2nd plural
|
götvereninizden
|
götverenlerinizden
|
| 3rd plural
|
götverenlerinden
|
götverenlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
götverenimin
|
götverenlerimin
|
| 2nd singular
|
götvereninin
|
götverenlerinin
|
| 3rd singular
|
götvereninin
|
götverenlerinin
|
| 1st plural
|
götverenimizin
|
götverenlerimizin
|
| 2nd plural
|
götvereninizin
|
götverenlerinizin
|
| 3rd plural
|
götverenlerinin
|
götverenlerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
götverenim
|
götverenlerim
|
| 2nd singular
|
götverensin
|
götverenlersin
|
| 3rd singular
|
götveren götverendir
|
götverenler götverenlerdir
|
| 1st plural
|
götvereniz
|
götverenleriz
|
| 2nd plural
|
götverensiniz
|
götverenlersiniz
|
| 3rd plural
|
götverenler
|
götverenlerdir
|
|
See also