Turkish
Etymology 1
From gülümse- (“to smile”) + -me (“verbal noun suffix”).
Pronunciation
- IPA(key): /ɟy.lym.seˈme/
- Hyphenation: gü‧lüm‧se‧me
Noun
gülümseme (definite accusative gülümsemeyi, plural gülümsemeler)
- verbal noun of gülümsemek
- smile
Declension
Declension of gülümseme
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
gülümseme
|
gülümsemeler
|
| definite accusative
|
gülümsemeyi
|
gülümsemeleri
|
| dative
|
gülümsemeye
|
gülümsemelere
|
| locative
|
gülümsemede
|
gülümsemelerde
|
| ablative
|
gülümsemeden
|
gülümsemelerden
|
| genitive
|
gülümsemenin
|
gülümsemelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gülümsemem
|
gülümsemelerim
|
| 2nd singular
|
gülümsemen
|
gülümsemelerin
|
| 3rd singular
|
gülümsemesi
|
gülümsemeleri
|
| 1st plural
|
gülümsememiz
|
gülümsemelerimiz
|
| 2nd plural
|
gülümsemeniz
|
gülümsemeleriniz
|
| 3rd plural
|
gülümsemeleri
|
gülümsemeleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gülümsememi
|
gülümsemelerimi
|
| 2nd singular
|
gülümsemeni
|
gülümsemelerini
|
| 3rd singular
|
gülümsemesini
|
gülümsemelerini
|
| 1st plural
|
gülümsememizi
|
gülümsemelerimizi
|
| 2nd plural
|
gülümsemenizi
|
gülümsemelerinizi
|
| 3rd plural
|
gülümsemelerini
|
gülümsemelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gülümsememe
|
gülümsemelerime
|
| 2nd singular
|
gülümsemene
|
gülümsemelerine
|
| 3rd singular
|
gülümsemesine
|
gülümsemelerine
|
| 1st plural
|
gülümsememize
|
gülümsemelerimize
|
| 2nd plural
|
gülümsemenize
|
gülümsemelerinize
|
| 3rd plural
|
gülümsemelerine
|
gülümsemelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gülümsememde
|
gülümsemelerimde
|
| 2nd singular
|
gülümsemende
|
gülümsemelerinde
|
| 3rd singular
|
gülümsemesinde
|
gülümsemelerinde
|
| 1st plural
|
gülümsememizde
|
gülümsemelerimizde
|
| 2nd plural
|
gülümsemenizde
|
gülümsemelerinizde
|
| 3rd plural
|
gülümsemelerinde
|
gülümsemelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gülümsememden
|
gülümsemelerimden
|
| 2nd singular
|
gülümsemenden
|
gülümsemelerinden
|
| 3rd singular
|
gülümsemesinden
|
gülümsemelerinden
|
| 1st plural
|
gülümsememizden
|
gülümsemelerimizden
|
| 2nd plural
|
gülümsemenizden
|
gülümsemelerinizden
|
| 3rd plural
|
gülümsemelerinden
|
gülümsemelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gülümsememin
|
gülümsemelerimin
|
| 2nd singular
|
gülümsemenin
|
gülümsemelerinin
|
| 3rd singular
|
gülümsemesinin
|
gülümsemelerinin
|
| 1st plural
|
gülümsememizin
|
gülümsemelerimizin
|
| 2nd plural
|
gülümsemenizin
|
gülümsemelerinizin
|
| 3rd plural
|
gülümsemelerinin
|
gülümsemelerinin
|
|
Etymology 2
From gülümse- + -me (“negation suffix”).
Pronunciation
- IPA(key): /ɟy.lymˈse.me/
- Hyphenation: gü‧lüm‧se‧me
Verb
gülümseme
- second-person singular negative imperative of gülümsemek
Further reading
- “gülümseme”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu