gęba

See also: gębą, Gęba, and geba

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gǫba. Doublet of huba, a borrowing from Czech.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈɡɛm.ba/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛmba
  • Syllabification: gę‧ba
  • Homophones: Gęba, Gemba

Noun

gęba f (diminutive gąbka or gębusia)

  1. (colloquial, derogatory or dialectal, Żywiec) face, gob

Declension

Declension of gęba
singular plural
nominative gęba gęby
genitive gęby gęb/gąb
dative gębie gębom
accusative gębę gęby
instrumental gębą gębami
locative gębie gębach
vocative gębo gęby

Derived terms

adjectives
  • gębaty
  • gębowy
nouns
verbs

Descendants

  • → Yiddish: גאָמבע (gombe), געמבע (gembe)

Further reading

  • gęba in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • gęba in Polish dictionaries at PWN
  • Izydor Kopernicki (1875) “gęba”, in “Spostrzeżenia nad właściwościami językowémi w mowie Górali Bieskidowych z dodatkiem słowniczka wyrazów góralskich”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I), volume 3, Kraków: Akademia Umiejętności, page 370
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.