galoppera
See also: galopperà
Swedish
Verb
galoppera (present galopperar, preterite galopperade, supine galopperat, imperative galoppera)
- to gallop (move at a gallop, sometimes figuratively)
- Hästen galloperade
- The horse galloped
- Ryttaren galloperade
- The rider galloped
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | galoppera | galopperas | ||
| supine | galopperat | galopperats | ||
| imperative | galoppera | — | ||
| imper. plural1 | galopperen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | galopperar | galopperade | galopperas | galopperades |
| ind. plural1 | galoppera | galopperade | galopperas | galopperades |
| subjunctive2 | galoppere | galopperade | galopperes | galopperades |
| present participle | galopperande | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.