gawędowy

Polish

Etymology

From gawęda +‎ -owy.[1] First attested in 1613, but in common usage only as of 1850.[2][3]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ɡa.vɛnˈdɔ.vɘ/
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: ga‧wę‧do‧wy

Adjective

gawędowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) gawęda (Polish genre of literature, stylized as an oral tale, characterized by freedom of composition, rich in digressions, and written in language close to colloquial language, that presented a picture of Sarmatian szlachta (nobility, or gentry) manners and morals)

Declension

References

  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “gawędowy”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Szymon Syreński (Syreniusz, Sirenius, Sirrenius, Sirennius) Sacranus (z Oświęcimia) (1613) Zielnik herbarzem z języká Łácińskiego zowią To iest opisanie własne imion, kształtu, przyrodzenia, skutkow y mocy Zioł wszelakich [...] pilnie zebrane a porządnie zapisane przez D. Simona Syrenniusa.[1] (in Polish), page 298
  3. ^ Tygodnik Lwowski : pismo literackie (in Polish), number 19, 11 May 1850, page 154

Further reading

  • gawędowy in Polish dictionaries at PWN
  • gawędowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego