geblokt
See also: geblökt
Dutch
Pronunciation
Audio: (file)
Etymology 1
Adjective
geblokt (comparative geblokter, superlative gebloktst)
Declension
| Declension of geblokt | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | geblokt | |||
| inflected | geblokte | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | geblokt | |||
| indefinite | m./f. sing. | geblokte | ||
| n. sing. | geblokt | |||
| plural | geblokte | |||
| definite | geblokte | |||
| partitive | geblokts | |||
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Participle
geblokt
- past participle of blokken
Declension
| Declension of geblokt | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | geblokt | |||
| inflected | geblokte | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | geblokt | |||
| indefinite | m./f. sing. | geblokte | ||
| n. sing. | geblokt | |||
| plural | geblokte | |||
| definite | geblokte | |||
| partitive | geblokts | |||