gecygan
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /jeˈt͡ʃyː.jɑn/
Verb
ġeċȳġan (Late West Saxon)
- alternative form of ġeċīeġan
Conjugation
Conjugation of ġeċȳġan (weak, class 1)
| infinitive | ġeċȳġan | ġeċȳġenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | ġeċȳġe | ġeċȳġde |
| second person singular | ġeċȳġest, ġeċȳġst | ġeċȳġdest |
| third person singular | ġeċȳġeþ, ġeċȳġþ | ġeċȳġde |
| plural | ġeċȳġaþ | ġeċȳġdon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | ġeċȳġe | ġeċȳġde |
| plural | ġeċȳġen | ġeċȳġden |
| imperative | ||
| singular | ġeċȳġ | |
| plural | ġeċȳġaþ | |
| participle | present | past |
| ġeċȳġende | ġeċȳġed | |