gekraagd
Dutch
Etymology
From kraag (“collar”) + ge- -d, formed as if the past participle of a verb *kragen.
Pronunciation
Audio: (file)
Adjective
gekraagd (not comparable)
Declension
| Declension of gekraagd | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | gekraagd | |||
| inflected | gekraagde | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | gekraagd | |||
| indefinite | m./f. sing. | gekraagde | ||
| n. sing. | gekraagd | |||
| plural | gekraagde | |||
| definite | gekraagde | |||
| partitive | gekraagds | |||