gemakkelijk

Dutch

Etymology

From gemak (“ease”) +‎ -lijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣəˈmɑ.kə.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ge‧mak‧ke‧lijk

Adjective

gemakkelijk (comparative gemakkelijker, superlative gemakkelijkst)

  1. easy
    Antonym: moeilijk

Declension

Declension of gemakkelijk
uninflected gemakkelijk
inflected gemakkelijke
comparative gemakkelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial gemakkelijk gemakkelijker het gemakkelijkst
het gemakkelijkste
indefinite m./f. sing. gemakkelijke gemakkelijkere gemakkelijkste
n. sing. gemakkelijk gemakkelijker gemakkelijkste
plural gemakkelijke gemakkelijkere gemakkelijkste
definite gemakkelijke gemakkelijkere gemakkelijkste
partitive gemakkelijks gemakkelijkers —

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: gemaklik
  • Negerhollands: gemakkelik
  • → Sranan Tongo: kumakriki

Adverb

gemakkelijk

  1. easily
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.