gemanigfealdian
Old English
Etymology
From ge- + maniġfeald + -ian. Cognate with Old Saxon gimanagfaldon and Old High German gimanagfalton. Akin to gemaniġfieldan. See manifold.
Pronunciation
- IPA(key): /jeˈmɑ.nijˌfæ͜ɑl.di.ɑn/, [jeˈmɑ.nijˌfæ͜ɑɫ.di.ɑn]
Verb
ġemaniġfealdian
- to multiply
Conjugation
Conjugation of ġemaniġfealdian (weak, class 2)
| infinitive | ġemaniġfealdian | ġemaniġfealdienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | ġemaniġfealdiġe | ġemaniġfealdode |
| second person singular | ġemaniġfealdast | ġemaniġfealdodest |
| third person singular | ġemaniġfealdaþ | ġemaniġfealdode |
| plural | ġemaniġfealdiaþ | ġemaniġfealdodon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | ġemaniġfealdiġe | ġemaniġfealdode |
| plural | ġemaniġfealdiġen | ġemaniġfealdoden |
| imperative | ||
| singular | ġemaniġfealda | |
| plural | ġemaniġfealdiaþ | |
| participle | present | past |
| ġemaniġfealdiende | ġemaniġfealdod | |