genelge
Turkish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ɟe.nɛl.ɟe/
Noun
genelge (definite accusative genelgeyi, plural genelgeler)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | genelge | genelgeler |
| definite accusative | genelgeyi | genelgeleri |
| dative | genelgeye | genelgelere |
| locative | genelgede | genelgelerde |
| ablative | genelgeden | genelgelerden |
| genitive | genelgenin | genelgelerin |