generaliseren

Dutch

Etymology

Borrowed from French généraliser. By surface analysis, generaal +‎ -iseren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣeːnəraːliˈzeːrə(n)/
  • Audio:(file)

Verb

generaliseren

  1. (transitive) to generalize
    Synonyms: veralgemenen, veralgemeniseren
    Antonym: specificeren

Conjugation

Conjugation of generaliseren (weak)
infinitive generaliseren
past singular generaliseerde
past participle gegeneraliseerd
infinitive generaliseren
gerund generaliseren n
present tense past tense
1st person singular generaliseer generaliseerde
2nd person sing. (jij) generaliseert, generaliseer2 generaliseerde
2nd person sing. (u) generaliseert generaliseerde
2nd person sing. (gij) generaliseert generaliseerde
3rd person singular generaliseert generaliseerde
plural generaliseren generaliseerden
subjunctive sing.1 generalisere generaliseerde
subjunctive plur.1 generaliseren generaliseerden
imperative sing. generaliseer
imperative plur.1 generaliseert
participles generaliserend gegeneraliseerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.