generositas
Latin
Etymology
From generōsus (“noble, generous”) + -tās.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɡɛ.nɛˈroː.sɪ.taːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d͡ʒe.neˈrɔː.s̬i.t̪as]
Noun
generōsitās f (genitive generōsitātis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | generōsitās | generōsitātēs |
| genitive | generōsitātis | generōsitātum |
| dative | generōsitātī | generōsitātibus |
| accusative | generōsitātem | generōsitātēs |
| ablative | generōsitāte | generōsitātibus |
| vocative | generōsitās | generōsitātēs |
Descendants
- Catalan: generositat
- Galician: xenerosidade
- Italian: generosità
- Middle French: générosité
- English: generosity
- French: générosité
- Portuguese: generosidade
- Romanian: generozitate
- Spanish: generosidad
- Sicilian: ginirusità
References
- “generositas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "generositas", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- generositas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.