getrouw

Dutch

Etymology

From Middle Dutch getrouwe, from Old Dutch gitriuwi.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣəˈtrɑu/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ge‧trouw
  • Rhymes: -ɑu̯

Adjective

getrouw (comparative getrouwer, superlative getrouwst)

  1. faithful, loyal, true
    Synonyms: trouw, loyaal
    Antonyms: ontrouw, ongetrouw

Declension

Declension of getrouw
uninflected getrouw
inflected getrouwe
comparative getrouwer
positive comparative superlative
predicative/adverbial getrouw getrouwer het getrouwst
het getrouwste
indefinite m./f. sing. getrouwe getrouwere getrouwste
n. sing. getrouw getrouwer getrouwste
plural getrouwe getrouwere getrouwste
definite getrouwe getrouwere getrouwste
partitive getrouws getrouwers —

Derived terms

Descendants

  • Negerhollands: getrouw
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.