getuigschrift

Dutch

Etymology

Compound of getuigen (to testify) +‎ schrift (writing, document).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣəˈtœy̯xˌsxrɪft/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ge‧tuig‧schrift

Noun

getuigschrift n (plural getuigschriften, diminutive getuigschriftje n)

  1. a certificate, written attestation or testimonial
    Synonym: certificaat