giemza
Polish
Alternative forms
- gemza (Middle Polish)
- giemża (obsolete)
Etymology
Borrowed from German Gämse.[1][2] First attested in 1564.[3]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡjɛm.za/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛmza
- Syllabification: giem‧za
- Homophone: Giemza
Noun
giemza f
- chamois, chamois leather
- Synonym: szewro
- (dated) chamois (Rupicapra rupicapra)
- Synonym: kozica
Declension
Declension of giemza
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | giemza | giemzy |
| genitive | giemzy | giemz |
| dative | giemzie | giemzom |
| accusative | giemzę | giemzy |
| instrumental | giemzą | giemzami |
| locative | giemzie | giemzach |
| vocative | giemzo | giemzy |
References
- ^ Sławski, Franciszek (1958-1965) “giemza”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “giemza”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “giemża (2), gemza (1), [giemza]”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- giemza in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- giemza in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “giemza”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “giemza”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 822