gilic
Old Dutch
Alternative forms
- gelich, gelik
Etymology
From Proto-West Germanic *galīk, from Proto-Germanic *galīkaz.
Adjective
gilīc
Inflection
Declension of gilīc (a-stem)
| strong declension | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | gilīc | gilīc | gilīc | gilīca, gilīke | ||
| accusative | gilīcan, gilīken | gilīca | gilīc | gilīca, gilīke | ||
| genitive | gilīkes | gilīkero | gilīkes | gilīkero | ||
| dative | gilīkin, gilīkemo | gilīkero | gilīkin, gilīkemo | gilīcon | ||
| weak declension | ||||||
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | gilīco | gilīca | gilīca | gilīcon | ||
| accusative | gilīcon | gilīcon | gilīca | gilīcon | ||
| genitive | gilīkin | gilīcon | gilīkin | gilīcono | ||
| dative | gilīkin | gilīcon | gilīkin | gilīcon | ||
Derived terms
Descendants
- Middle Dutch: gelijc
Further reading
- “gilīk”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012