giraffa
See also: Giraffa
Italian
Etymology
Etymology tree
Italian giraffa
Borrowed from Arabic زُرَافَة (zurāfa), borrowed from Classical Syriac ܙܪܝܦܐ, borrowed from Classical Persian زُرْنَاپَا (zurnāpā), from سرنا + پَا (pā).
(Can this(+) etymology be sourced?)
Pronunciation
- IPA(key): /d͡ʒiˈraf.fa/
Audio: (file) - Rhymes: -affa
- Hyphenation: gi‧ràf‧fa
Noun
giraffa f (plural giraffe)
Related terms
Descendants
- → Czech: žirafa
- → Lithuanian: žirafa
- → Serbo-Croatian:
- → Slovak: žirafa
- → Slovene: žirafa
- → Maltese: ġiraff
- → Middle French: giraffe
- French: girafe
- → English: giraffe
- → Middle High German: geraff, seraffe, schraffe
- → Portuguese: girafa
- → Hunsrik: Schiraff
- → Spanish: jirafa
Further reading
- giraffa on the Italian Wikipedia.Wikipedia it
Anagrams
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɡɪˈraf.fa]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d͡ʒiˈraf.fa]
Noun
giraffa f (genitive giraffae); first declension
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | giraffa | giraffae |
| genitive | giraffae | giraffārum |
| dative | giraffae | giraffīs |
| accusative | giraffam | giraffās |
| ablative | giraffā | giraffīs |
| vocative | giraffa | giraffae |