giscian

Old English

Etymology

From Proto-West Germanic *giskōn (to yawn), from Proto-Indo-European *ǵeys- (gaping, cracked).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈjiʃ.ʃi.ɑn/

Verb

ġisċian

  1. to sigh, sob

Descendants

  • Middle English: yexen, yoxen, ȝexin, ȝesken, ȝixin, ȝiske, ȝoxen, ȝosken, yiske
    • English: yex
    • Scots: ȝesk, ȝisk, yesk
    • Yola: yux