gjegn

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Old Norse gegn.

Adjective

gjegn (neuter gjegnt, definite singular and plural gjegne, comparative gjegnare, indefinite superlative gjegnast, definite superlative gjegnaste)

  1. straightforward, candid
    Synonyms: bein, beintfram, grei, lagleg

References

Anagrams