glaisikko
Ingrian
Etymology
From glaisa (“bulrush”) + -ikko. Akin to Finnish kaislikko.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈɡlɑi̯sikːo/, [ˈɡɫɑi̯s̠əkːŏ̞̥]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈɡlɑi̯sikːoi̯/, [ˈkɫɑi̯ʒ̥ikːo̞i̯]
- Rhymes: -ɑi̯sikːo, -ɑi̯sikːoi̯
- Hyphenation: glai‧sik‧ko
Noun
glaisikko
Declension
| Declension of glaisikko (type 4/koivu, kk-k gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | glaisikko | glaisikot |
| genitive | glaisikon | glaisikkoin, glaisikkoloin |
| partitive | glaisikkoa | glaisikkoja, glaisikkoloja |
| illative | glaisikkoo | glaisikkoihe, glaisikkoloihe |
| inessive | glaisikoos | glaisikois, glaisikkolois |
| elative | glaisikost | glaisikoist, glaisikkoloist |
| allative | glaisikolle | glaisikoille, glaisikkoloille |
| adessive | glaisikool | glaisikoil, glaisikkoloil |
| ablative | glaisikolt | glaisikoilt, glaisikkoloilt |
| translative | glaisikoks | glaisikoiks, glaisikkoloiks |
| essive | glaisikkonna, glaisikkoon | glaisikkoinna, glaisikkoloinna, glaisikkoin, glaisikkoloin |
| exessive1) | glaisikkont | glaisikkoint, glaisikkoloint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 176