gliring
Swedish
Etymology
glira (“to smirk”) + -ing. The underlying verb is dialectal, unlike this noun.
Noun
gliring c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | gliring | glirings |
| definite | gliringen | gliringens | |
| plural | indefinite | gliringar | gliringars |
| definite | gliringarna | gliringarnas |