gluma
See also: glumă
Catalan
Etymology
Pronunciation
Noun
gluma f (plural glumes)
Further reading
- “gluma”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “gluma”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
- “gluma” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “gluma” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Italian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡlu.ma/
- Rhymes: -uma
- Hyphenation: glù‧ma
Noun
gluma f (plural glume)
Latin
Etymology
Derived from glūbō (“I peel”).
Noun
glūma f (genitive glūmae); first declension
- husk of grain, the glume
- Synonym: folliculus
- 116 BCE – 27 BCE, Marcus Terentius Varro, Agricultural Topics 1.48.1:
- ea (spīca) quae mutilāta nōn est, in hordeō et trīticō, tria habet continentia, grānum, glūmam, aristam et etiam, prīmitus spīca cum oritur, vāgīnam. grānum dīcitur quod est intimum soldum; glūma quī est folliculus ejus; arista quae ut acus tenuis longa ēminet ē glūmā, proinde ut grānī apex sit glūma et arista. arista et grānum omnibus ferē nōtum, glūma paucīs. itaque id apud Ennium sōlum scrīptum sciō esse in Euhēmerī librīs versīs. vidētur vocābulum etymum habēre ā glūbendō, quod eō folliculō dēglūbitur grānum. itaque eōdem vocābulō appellant fīcī ejus, quam edimus, folliculum. arista dicta, quod ārēscit prīma. grānum ā gerendō: id enim ut gerat spīca, seritur frūmentum, nōn ut glūmam aut aristam gerat, ut vītis seritur, nōn ut pampinum ferat, sed ut ūvam.
- (please add an English translation of this quotation)
- ea (spīca) quae mutilāta nōn est, in hordeō et trīticō, tria habet continentia, grānum, glūmam, aristam et etiam, prīmitus spīca cum oritur, vāgīnam. grānum dīcitur quod est intimum soldum; glūma quī est folliculus ejus; arista quae ut acus tenuis longa ēminet ē glūmā, proinde ut grānī apex sit glūma et arista. arista et grānum omnibus ferē nōtum, glūma paucīs. itaque id apud Ennium sōlum scrīptum sciō esse in Euhēmerī librīs versīs. vidētur vocābulum etymum habēre ā glūbendō, quod eō folliculō dēglūbitur grānum. itaque eōdem vocābulō appellant fīcī ejus, quam edimus, folliculum. arista dicta, quod ārēscit prīma. grānum ā gerendō: id enim ut gerat spīca, seritur frūmentum, nōn ut glūmam aut aristam gerat, ut vītis seritur, nōn ut pampinum ferat, sed ut ūvam.
- c. 500 CE, Servius, In Vergilii Georgicon libros 1.267:
- nōnnūllī trādunt rūsticōs solitōs, sīquando ad excūdendās frūgēs essent imbribus inpedītī, spīcās integrās condere et, prout indiguisset ūsus, hieme torrēre, quō facilius ā glūmā suā sēparātum trīticum molerent.
- (please add an English translation of this quotation)
- nōnnūllī trādunt rūsticōs solitōs, sīquando ad excūdendās frūgēs essent imbribus inpedītī, spīcās integrās condere et, prout indiguisset ūsus, hieme torrēre, quō facilius ā glūmā suā sēparātum trīticum molerent.
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | glūma | glūmae |
| genitive | glūmae | glūmārum |
| dative | glūmae | glūmīs |
| accusative | glūmam | glūmās |
| ablative | glūmā | glūmīs |
| vocative | glūma | glūmae |
Descendants
- → Catalan: gluma
- → English: glume
- → French: glume
- → Italian: gluma
- → Romanian: glumă
- → Spanish: gluma
References
- “gluma”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- gluma in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 1, Hahnsche Buchhandlung
- gluma in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Romanian
Noun
gluma f
- definite nominative/accusative singular of glumă
Serbo-Croatian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *gluma, from *glumъ.
Noun
glúma f (Cyrillic spelling глу́ма)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | gluma | glume |
| genitive | glume | gluma |
| dative | glumi | glumama |
| accusative | glumu | glume |
| vocative | glumo | glume |
| locative | glumi | glumama |
| instrumental | glumom | glumama |
Spanish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡluma/ [ˈɡlu.ma]
- Rhymes: -uma
- Syllabification: glu‧ma
Noun
gluma f (plural glumas)
Further reading
- “gluma”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024