grøv
Faroese
Etymology
From Old Norse grǫf, from Proto-Germanic *grabą.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɾøːv/
- Rhymes: -øːv
Noun
grøv f (genitive singular gravar, plural gravir)
Declension
| f3 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | grøv | grøvin | gravir | gravirnar |
| accusative | grøv | grøvina | gravir | gravirnar |
| dative | grøv | grøvini | grøvum, gravum | grøvunum, gravunum |
| genitive | gravar | gravarinnar | grava | gravanna |
Related terms
- grava (to dig)