granskog
Swedish
Etymology
gran (“spruce”) + skog (“forest”)
Noun
granskog c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | granskog | granskogs |
| definite | granskogen | granskogens | |
| plural | indefinite | granskogar | granskogars |
| definite | granskogarna | granskogarnas |