Old Dutch
Etymology
From grim (“malicious, terrible”) + -i.
Noun
grimmi f
- anger, rage
Inflection
Declension of grimmi (feminine īn-stem noun - no plural)
| case
|
singular
|
| nominative
|
grimmi
|
| accusative
|
grimmi
|
| genitive
|
grimmi
|
| dative
|
grimmi
|
Descendants
References
- “grimmi”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012