grimmleikr
Old Norse
Etymology
From grimmr + -leikr.
Noun
grimmleikr m
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | grimmleikr | grimmleikrinn | grimmleikar | grimmleikarnir |
| accusative | grimmleik | grimmleikinn | grimmleika | grimmleikana |
| dative | grimmleiki | grimmleikinum | grimmleikum | grimmleikunum |
| genitive | grimmleiks | grimmleiksins | grimmleika | grimmleikanna |
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “grimmleikr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive