grimsian
Old English
Alternative forms
- grimsiġan
Etymology
From Proto-West Germanic *grimmisōn, equivalent to grimm + -sian.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡrim.si.ɑn/
Verb
grimsian
Conjugation
- weak class 1
Conjugation of grimsian (weak, class 1)
| infinitive | grimsian | grimsienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | grimsie | grimsede |
| second person singular | grimsest | grimsedest |
| third person singular | grimseþ | grimsede |
| plural | grimsiaþ | grimsedon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | grimsie | grimsede |
| plural | grimsien | grimseden |
| imperative | ||
| singular | grimse | |
| plural | grimsiaþ | |
| participle | present | past |
| grimsiende | (ġe)grimsed | |
- weak class 2
Conjugation of grimsian (weak, class 2)
| infinitive | grimsian | grimsienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | grimsiġe | grimsode |
| second person singular | grimsast | grimsodest |
| third person singular | grimsaþ | grimsode |
| plural | grimsiaþ | grimsodon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | grimsiġe | grimsode |
| plural | grimsiġen | grimsoden |
| imperative | ||
| singular | grimsa | |
| plural | grimsiaþ | |
| participle | present | past |
| grimsiende | (ġe)grimsod | |
Derived terms
- grimsung
Descendants
- ⇒ Middle English: grimsli (adverb)